Skip to main content

Lotgenoten gezocht

2 februari 2023 was de opmerking van Rutte “dat ze onbedoeld te hard zijn geweest voor ongevaccineerden” trending op social media.

Veel gelezen reactie was, we kunnen veel vergeven, maar vergeten doen we het nooit.

Nee, vergeten kan ik het ook zeker niet en deze gedachte bleef maar in mijn hoofd malen.

Vorig jaar met kerst heb ik natuurlijk ‘onschuldig als ongevaccineerde” vast gezeten in Gambia met een positieve test.

In het afgelopen jaar, na de lancering van onze website ongevaccineerd op vakantie, heb ik enorm veel mensen gesproken die een soort gelijk horror verhaal hebben meegemaakt, een positieve test in het buitenland met alle gevolgen van dien. Schrijnend, indrukwekkend, horror, akelig. Heel veel emoties gierden gisteren weer door mijn lijf.

En weer was ik bezig, met “vergeten zullen we het nooit”.

En ja, ik kan ook zeggen, het is nu ruim een jaar geleden, laat het achter je, het is voorbij, je bent weer veilig thuis, ze wisten toen niet beter, het is gebeurd en doorrrrr….

Nee, ik kan er nog steeds kortsluiting in mijn hoofd krijgen van deze ervaring en na gisteren, nadat Rutte had gezegd dat ze onbedoeld hard zijn geweest voor ongevaccineerden, wist ik, ik ben er nog niet klaar mee, ik moet hier wat mee doen!

Ik wil daarom mijn verhaal in Gambia gaan bundelen met verhalen van lotgenoten, zodat we later, aan onze (klein)kinderen en geïnteresseerden kunnen laten lezen wat er nu gebeurd is, opdat we het niet gaan vergeten!

ken jij iemand die ook zoiets heeft meegemaakt en bereid is zijn verhaal op papier te zetten, dan kom ik graag in contact met die persoon!

Stuur een mailtje naar info@ongevaccineerdopvakantie.nl of bel/app mij Erica: 06-20122649.

HORROR IN GAMBIA!

26 december 2021. Een dag om nooit te vergeten, eentje om met weemoed maar ook boosheid naar terug te kijken.

Ziek na een positieve test

Iedereen moest testen als je terugvloog naar Nederland na vakantie.  Op 25 december ben ik gaan testen bij het Tourism Board in Kololi. Op 26 december zou ik de uitslag moeten krijgen, maar dit duurde eindeloos. Aan het eind van de middag kreeg ik een belletje van onze taxichauffeur Lamin dat hij voor me gebeld was omdat ik postief had getest. Huh? Ik positief???? Ik voelde me niet ziek en had ook geen enkele klacht. Als een misdadiger werd ik afgevoerd naar mijn kamer, Ik mocht onder geen beding bij de andere toeristen blijven. Mijn zoon Roan (13) moest mee en eigenlijk op een aparte kamer omdat hij in contact was geweest met een “positieve”. Ammehoela, hij ligt al de hele week naast me, dus dan kan hij de komende week er ook nog wel bij, hij was negatief getest. Voor de deur kwam een bewaker te staan en een tafel, zodat ik niet naar buiten kon. Ik moest minimaal 7 dagen “uitzieken”.

De volgende dag kreeg ik toestemming om even mijn kamer te verlaten, mits ik het hotel via de nooduitgang zou verlaten, een mondkapje op deed en minimaal 50 meter van andere gasten afstand zou blijven nemen. Bizar! Ik voelde me NIET ziek.

Corendon, de reisorganisatie met wie ik op vakantie was, kon niks voor me doen. Ze hielpen niet met een sneltest of wat dan ook. Hun policy was dat ze alleen gevaccineerde gasten helpen en dat was ik niet.

Omdat ik niet geloof dat ik positief was, kreeg ik dinsdag een sneltest van de schoonmaker, en jawel, die was inderdaad negatief. De hostess heeft toen geregeld dat ik van mijn kamer af mocht, maar ik moest wel alle officiële formaliteiten zelf doorlopen in het hotel om aan te tonen dat ik negatief was. Dat heb ik toen gedaan, maar omdat ik toch positief was geweest, moest ik wel overal met een mondkapje oplopen. Het leed was toen al geschied, heel veel gasten hadden gezien dat ik op zondag was afgevoerd door twee bewakers en liepen met een grote boog om me heen. Opmerkingen als “belachelijk dat je weer vrij mag rond lopen”, “blijf uit mijn buurt”, “weet je zeker dat je negatief bent getest”, “geloof er niets van dat je nu negatief bent” vlogen om mijn oren. Je voelt je heel alleen op zo’n verre bestemming.

De enigste medewerking die ik toen kreeg van de hostess van Corendon, was dat ze me wilde omboeken naar de vlucht van woensdagavond, mits ik nu wel negatief zou testen bij het Tourism Board.

Omdat mijn eigen taxichauffeur Lamin niet in de buurt was, heb ik een taxi van voor het hotel gepakt. Dit was Mohamed, en tot op de dag van vandaag ben ik blij dat ik bij hem in de taxi terecht ben gekomen. Ik vertelde hem het hele verhaal of hij ons opnieuw naar de test locatie wilde brengen. Hij keek me indringend aan en vroeg: “waarom opnieuw”. Ik vertelde hem bovenstaand verhaal en hij werd ontzettend boos. Ik dacht even dat hij ons niet wilde vervoeren omdat ik zgn positief was geweest. Gelukkig was dat niet zo. Hij was boos op de overheid, op de test locatie, op alles.

Heel indringend vroeg hij aan me: “lady are you vaccinated?”. Toen ik met een klein stemmetje zei: “nee” werd hij weer boos. later bleek dat ik de zoveelste was. En heel indringend keek hij me aan, en dat hij ons op één voorwaarde zou brengen, dat ik bij het Tourism Board zou zeggen dat ik WEL gevaccineerd was… “twentie trie of sseptiember wieth pffiezer” en mijn vaccinatiebewijs lag in mijn kluisje. Toen ik zei dat ik geen vaccinatiepapieren had, zei hij ook, dat ik moest zeggen dat ze in het kluisje lagen en dat we niet terug gingen om ze te halen. Hij wist namelijk zeker dat ik negatief zou testen als ik zou aangeven dat ik WEL gevaccineerd was. Hij had gelijk, de volgende dag was ik negatief en kreeg hij de deal dat hij ons naar de luchthaven zou brengen!

Mohamed wist me te vertellen dat zo’n beetje alle ongevaccineerde toeristen standaard een positieve test kregen in Gambia bij de terugreis, enkel omdat ze al 2 jaar geen toeristen hadden gehad en omdat ongevaccineerden in de minderheid zijn, valt het minder op, want ik moest nu langer blijven en de extra nachten zelf betalen. Zo hadden ze extra inkomsten.

Toen ik woensdagavond alsnog naar huis vloog, heb ik alleen maar gehuild, blij dat ik naar huis kon.

Lees hier het uitgebreide verhaal over mijn horror in Gambia!

Op 8 januari volgde een groot artikel in de Telegraaf, dat ik niet de enigste was. Het gaf me de bevestiging dat corona niet alleen een ziekte is, maar ook enorm veel corruptie met zich meebrengt. En dit mag nooit vergeten worden!